Η Αφασία αποτελεί προτέρημα (;)

Όλα αυτά τα χρόνια, κανείς δεν διαπίστωσε, πως η κεντρική λεωφόρος, που μόνο ως επαρχιακό γαϊδουρόδρομο με άσφαλτο μπορείς να την ονομάσεις, δεν έχει ούτε αποχετευτικό δίκτυο ομβρίων, ούτε πεζοδρόμιο, ούτε εσοχές για τους κάδους απορριμμάτων;
Κανείς δεν διαπίστωσε, πως κινδυνεύουν οι πεζοί απο τα αυτοκίνητα;
Κανείς δεν διαπίστωσε ότι περιμετρικά της πλατείας παρκάρει ο καθένας μας όπου τον βολεύει, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους ;
Τα ίδια τα καταστήματα της Πλατείας δεν ενδιαφέρονται για την εικόνα της πόλης ή για την διευκόλυνση των κατοίκων, παρά μόνο για το χρήμα που επιθυμούν να εισρεύσει στα ταμεία τους;  
Αυτή η χυδαιότητα σχέσεων δεν μας έχει κουράσει; Δεν μας δημιουργεί την ανάγκη να εκπολιτιστούμε;
Απο τις επισκέψεις μας σε όμορες περιοχές, δεν μας δημιουργεί μια κατάθλιψη;
Ποιοι νομίζουμε πως θα μας σώσουν, ποιοι θα μας εκπολιτίσουν;
Αν δεν το κάνουμε εμείς ποιος άλλος θα το κάνεις;

Στην διασταύρωση Μενελάου και Αχαρνών ( έχω σπάσει μέχρι και αμορτισέρ)  δεν υπάρχει η ανάγκη διαμαρτυρίας όλων μας, όσων ζουν σε αυτήν την περιοχή για το δράμα των δρόμων και για την άναρχη απόθεση των σκουπιδιών;

Μα είναι δυνατό η αφασία να είναι το προτέρημα μας;
Ο καθένας μας όσο ορίζει το οικόπεδό του και ας πάνε να πνιγούν οι άλλοι.
Νομίζετε πως ο καθένας από εμάς δεν είναι ....Οι Άλλοι;
Ποιο νομίζετε πως είναι οι άλλοι, για να κοιτάμε το τομάρι μας;
Εμείς είμαστε οι Άλλοι. Εγώ, Εσύ, ο γείτονά σου, ο καθένας μας !